Voor Arnold.

Hai allemaal!

Een wat vreemde titel misschien voor een berichtje over mijn reis, maar aangezien het vandaag precies een jaar geleden is dat Arnold, een vriend van een aantal van ons, is overleden, draag ik vandaag mijn berichtje op aan hem. Misschien wat sentimenteel, maar dat is dan maar zo. Ik wilde er gewoon even, op mijn manier, bij stilstaan.

Ben nu dus in Melbourne!
Mijn laatste hele dag in Perth was erg gezellig. Ben die dag met Arnoud (NL jongen) en zijn 'delegatie' (Franse en Engelse jongen en Duits meisje) naar Fremantle geweest waar we eerst naar de markt zouden gaan. Scheen een geweldige markt te zijn. Nou, ik weet niet of ik dan op de goede markt was, maar ik vond er niks aan. We waren de andere jongens snel kwijt en dat Duitse meisje moest haar vliegtuig halen, dus gingen we met zn 2en naar the Shipwreck Galleries. Arnoud is in Nederland een roeibotenrepareur (1 van de tien...) en was dus zeer geinteresseerd toen ik vertelde over de Batavia en dat dat in Fremantle of Perth zou zijn. En Arnoud had een auto. Dus prima! En ik moet zeggen, een hoop vergane Nederlandse glorie wat daar ligt. Zowiezo zijn er aan de westkust 4 VOC schepen vergaan en is Nederland toch wel erg belangrijk geweest voor het Australie van nu. Belangrijker dan ik dacht! En onderandere liggen er dus de resten van de Batavia! Ik zou het niet hebben geweten als Ties me er niet op gewezen zou hebben, dus Ties, ben blij met je! ;). Vond het zowiezo wel indrukwekkend wat er over werd verteld. Ook waren er veel kaarten, in het Nederlands (konden we de tourguide uitleggen wat zeer dort landt betekende!). En veel nu Australische namen van steden en dorpen hebben hun naam te danken aan de Nederlandse scheepvaardij. Erg cool dus. Ben je toch weer even trots op je kouwe kikkerlandje! Vervolgens werd ik door Arnoud weer bij mijn hostel gedropt en heb ik wat boodschappen gedaan. Nog even gebeld met thuis en toen om half 9 eindelijk ergens gegeten. Met Arnoud. De andere jongens hadden het laten afweten, beetje jammer. Gelukkig zaten we in een soort cafe achtig iets (goedkoop maar LEKKER Japans), anders heb je al snel zoiets van euh... Maar het was gewoon gezellig. Daarna nog even naar het Northbridge festival geweest, wat aan de gang was in Perth. Het was niet mijn muziek, dat was wel jammer. Dus lang heb ik het daar niet volgehouden. Nog even een ijsje en toen terug naar mijn hostel! De volgende dag om 5 voor 12 de trein in naar Adelaide, met een tussentijdse stop in Kalgoorlie, waar ik al eerder was geweest. Had een Engelse jongen ontmoet in de trein, wel aardig (ook al vroeg hij of ik deaf was since birth, hoe kwaad kan je me krijgen). Zou wat met hem gaan drinken daar, maar dat is het uiteindelijk toch niet geworden, beetje te duistere kroegjes. Gewoon maar wat rondgeslenterd dus en gepraat over van alles. Kwamen uiteindelijk nog over het geloof, omdat hij vertelde dat hij katholiek was opgevoed enzovoort en ik had net een boek gelezen, Angel of Ruin, wat verhaalt over de dochters van John Milton, de auteur van Paradise Lost, over the War in Heaven en de Fallen Angels. Heel boeiend verhaal en wil Paradise Lost zeker ook nog eens lezen. Maar goed, ik vroeg hem (Ben) dus of hij iets wist van de War of Heaven. En toen zei hij: You mean John Milton, Paradise Lost??? Vind je dat nou niet grappig? Hij vond het een geweldig gedicht (want dat is het, maar wel 10 boeken lang...). En hij had zijn boek bijna uit, dus hebben we met elkaar geswapt. Ik lees nu over de jeugd van Hitler... :S, wel een novel. Ben nog niet ver, maar weet ook niet of ik het wel zo leuk vind. Hij vertelde me ook dat hij Mein Kampf had gelezen, toen viel ik bijna om. In Engeland is dat boek niet verboden en mag je het best lezen zonder rechts extremistisch verklaard te worden.... Hij was trouwens echt geen Hitlerfan hoor, even voor de duidelijkheid. Dus. In de trein nog even Japans leren tellen tot 10 van een meisje. (lief meisje). Het klinkt lachwekkend, Freezz vond het in ieder geval maar gek. Het klinkt als: Ies-Nie-Tan-Sie-Gho-Doku-Siesie-Hatsjie-Q-Dieu. Kan dr niks aan doen. En op maandag, de 2e dag in de trein nog uitgestapt in Cook. Het was nog even duister en ghosty als de vorige keer. Creepy dus.! En op dinsdag 13 november, kwam ik dan EINDELIJK aan in Adelaide. 'sOchtends vroeg, dat weer wel. Weer in de Backpack OZ geslapen, dat hostel beviel me prima vorige keer. Opgehaald van het treinstation, en kon meteen aanschuiven voor het ontbijt. Prima dus. Daarna naar het centrum gewandeld, wilde nu toch ECHT een nieuwe spijkerbroek, aangezien mijnes het al 4 weken geleden heeft opgegeven en ik hem nog steeds draag. Dat is gelukkig gelukt, en heb nog wat andere dingetjes gekocht ook. En ben naar de kapper geweest. Moet zeggen, Mandy of Wendy of hoe ze dan ook heet van Friso's kapper doet het stukken beter, maar ben blij dat ik geen gordijntje meer voor mijn ogen heb (mijn 'pony' was tot ver over mijn neus gegroeid) en dat de droge stukken mijn haar uit zijn. Nog wat boodschapjes gedaan, fimpje gekeken en niet te laat naar bed! Volgende dag namelijk om kwart voor 8 ging de trein naar Melbourne! Vroeg! En WEEEEER in de trein (ik kan nu echt geen trein meer zien). Prima reis gehad, de stoelen waren wat luxer, dus heerlijk geslapen ;). En ik was 's avonds om half 7 in Melbourne, in Melbourne Connection Backpackers. Goed hostel wel, beetje rommelig, maar schoon. En daar gaat het om. En het zit lekker centraal gelegen, hoefde maar 3 minuten te lopen vanaf het treinstation. Vandaag de hort op geweest, op jacht naar een bikini. Ik kwam er in Adelaide achter dat ik mijn bikini in Kalbarri had laten liggen.... Grrrr! Want de enige andere bikini die ik mee had is gaar geworden. En het was mijn favo bikini en en.. rottig dus. Heb nog wel gebeld maar ze hadden hem tot dusver nog niet gevonden. Zal wel gejat zijn. T was tenslotte een mooie, lekker zwart met roze. Morgen weer bellen. Maar goed, moest dus op jacht. Op naar de Billabong. Nou voor die bikini's heb ik dus echt te grote borsten... grrrr. Maar gelukkig was er nog een andere goede winkel en daar moest ik kiezen uit 3 bikini's, vond het maar lastig. Geen een zwarte dit keer (jaja Freezz! :P). Uiteindelijk gekozen voor een rode met een bruinige print. Wel leuk. Vrij duur ook, anders had ik er 2 gekocht. Maar goed, het moet ook niet te gek worden. Vervolgens om 1 uur een mooie kerk uitgezocht en even wat tijd aan Arnold besteed. Kaarsje gebrand.
Toen nog met de tram gereden, op naar Federation Square, naar het Australian Centre of Moving Image. Zegmaar Friso. Heel gaaf. Allemaal korte filmpjes, zelfbedachte spelletjes... Heel erg gaaf. Niet goed uit te leggen, je moet het eigenlijk zelf zien. Vervolgens wat gegeten en terug naar het hostel. Daar kwam ik 3 (!) Nederlanders tegen, dus dat was weer een gezellige boel. En nu zit ik dus te internetten. En zo maar eens naar bed, want morgen ga ik de pinguinparade doen! Philip Island, 1000 pinguins (???). Ben benieuwd!
Dikke kus voor jullie allemaal!
Irene